Owczarek szkocki długowłosy

Owczarek szkocki długowłosy

Historia:

Protoplastą współczesnego collie może być mieszaniec lokalnych psów z psami przywiezionymi do Anglii przez Rzymian a może nawet Celtów. Psy te pomagały w pasieniu owiec i bydła nie na pastwiskach, lecz w królewskich lasach. Począwszy od średniowiecza gospodarka człowieka prowadziła do zmniejszenia się powierzchni lasu i powstania rozległych pastwisk, co sprzyjało z kolei rozwojowi pasterstwa. Rozpoczęła się bardziej przemyślana selekcja psów pasterskich. 

Tymczasem w Szkocji hodowlę owiec na dużą skalę rozpoczęto w XIX wieku. Pasterzom pomagały psy sprowadzane z Irlandii, które również miały za przodków psy z dawnego Imperium Rzymskiego. Pierwsze konkretne wzmianki o psach szkockich mówią o kosmatych, raczej wszechstronnych psach, pracujących głosem a nie tzw. okiem, a tylko te ostatnie były nazywane przez Szkotów `collie`, tymczasem w Anglii tą nazwą określano wszystkie psy owczarskie. Dziejowe zawieruchy, a w tym migracje Szkotów do Anglii za przysłowiowym chlebem i ich powroty do domu przyczyniły sie do wymieszania psów angielskich i szkockich. Kultura romantyzmu przyczyniła sie również do wyidealizowania obrazu sielskiego szkockiego pasterza, jego pracy i .. jego pomocnika jakim był pies. A że były to psy inteligentne więc zaczęto je trzymać nie tylko dla pracy, ale też dla towarzystwa. W tym czasie wyróżniano dwie odmiany szkockich psów: trójbarwne (tzw. Highland collie) oraz psy w innych kolorach (tzw. Lowland collie). Moda na wystawy (II połowa XIX wieku) zapoczątkowała modę na collie. Pierwszym psem, który pojawił sie w rejestrach Kennel Club`u był trójkolorowy Glen (rok 1866). Ale dopiero w 1871 roku podzielono rasę na collie długowłose i krótkowłose (wcześniej odmian było wiele, m.in też bezogoniaste).
Kolejny pies-legenda to tricolor Trefoil, piękny pies o niezwykłej szacie (jego kołnierz miał sięgać ziemi), stanowiący własność swego hodowcy p. S.E.Shirley. Trefoil urodził się z połączenia matki tricolora Shamrocka (którego p.Shirley sprowadził z Irlandii) z jej wnukiem o imieniu Twig. Nawet jeszcze dziś rodowód każdej linii collie można doprowadzić do któregoś z tych dwóch psów: do Trefoil`a lub Twig`a. Z powtórzonego skojarzenia urodziły się Tartan i Tricolor, które jednak nie były tak sławne jak Trefoil. Jednakże p. Bisell postanowił pokryć swą sukę Maude Tartanem, z którego to skojarzenia narodziła się suka Lorna (pozostawiona w hodowli), a ta zaś kryta dziadkiem czyli psem Old Cockie, urodziła doskonałego reproduktora Wolfa, ojca Rutlanda. Kiedy zaś Maude pokryta została samym Treofilem na świat przyszedł pies o imieniu Charlemagne, a sławie równej jedynie tej, jaką miał Old Cockie. Pomimo tego, że krytykowany był za odejście od typu użytkowego, to jednak miał na tyle doskonały potencjał genetyczny, że zostawił po sobie doskonałego wnuka o imieniu Metchley Wonder, ojca słynnego championa Christophera cechującego się niezwykle elegancką głową.

Miłośniczką rasy i jej popularyzatorką stała się królowa Wiktoria i jej synowa, która to upodobała sobie collie długowłose. To właśnie w tamtym okresie skrzyżowano collie z borzojami, darem cara, i tak oto powstał typ collie o wydłużonej wąskiej głowie i delikatniejszej linii. O przyszłości rasy zadecydował jednak .... śniady collie znany jako Old Cockie. Cockie uważany był za idał rasy. Kiedy w wieku około ośmiu lat trafił wreszcie do Jamesa Bisella, hodowcy, został skojarzony z Old Mec, w wyniku czego przyszła na świat matka wielu poźniejszych zwycięzców, Maude. 

Wygląd:

• Mają harmonijną, proporcjonalną budowę.

• Tułów nieco wydłużony w poziomie w stosunku do wysokości w kłębie.

• Linia grzbietu u stojącego psa jest pozioma.

• Głowa wąska, o lekko klinowym kształcie.

• Czaszka płaska, prosta z lekkim, zauważalnym stopem.

• Kufa wydłużona.

• Oczy migdałowego kształtu nieco skośne.

• Uszy osadzone na szczycie głowy, stojące, w jednej trzeciej załamane do przodu.

• Ogon długi, zwisający z nieco uniesionym końcem.

• Ogon nigdy nie powinien być podnoszony ponad linię grzbietu.

• Szata jest długa i gęsta. Włosy okrywy mocne i twarde, podszerstek miękki, gęsty i puszysty.

• Trzy umaszczenia dopuszczone przez FCI: Śniade, Tricolor, Blue-merle.

• Dwa umaszczenia niedopuszczone przez FCI: Białe, Śniade merle.

• Siągają od 56 do 61 cm  wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 51 do 56 cm.

• Waga dorosłych psów oscyluje w granicach 20.5-29.5 kg. Suki ważą od 18 do 25 kg.

Wady:

• duże

• wymagają częstego szczotkowania (co 7-10 dni) i kąpieli

• problematyczny w czasie linienia

• podatne na dysplazje stawów biodrowych, PRA (postępujący zanik siatkówki) i CEA (anomalia oczu collie)

• nadwrażliwość na iwermektynę

• częściej niż u innych ras występuje rak kości i przerost dziąseł

• dość trudny w szkoleniu

• wysoka cena (koszt od 1900 do 3000 złotych)

Zalety:

• przyjazny

• lubi dzieci

• świetnie sprawdza się w roli pasterza

• wierny

• łatwy w tresurze

• posłuszny

• dostojny

• lubi zabawę i pieszczoty

• łagodny

• rodzinny

• piękny

• dogaduje się z innymi psami

Trzeba poważnie rozważyć wszystkie wady i zalety zanim zdecyduje się na jakiegokolwiek psa!