Niestety mam dla Was smutną wiadomość. Z powodów rodzinnych zawieszam bloga. Już wielokrotnie starałam się pogodzić jedno z drugim ale jak wszyscy widzicie nie wychodzi mi to. Postaram się wchodzić to co jakiś czas i coś dodawać. Serdecznie zapraszam za to na moją facebookową stronkę Zwierzę moim przyjacielem. Ostatnio udzielam się w w kilku akcjach i zachęcam do dołączenia się. Razem możemy więcej!

Owczarek szkocki długowłosy

Owczarek szkocki długowłosy

Historia:

Protoplastą współczesnego collie może być mieszaniec lokalnych psów z psami przywiezionymi do Anglii przez Rzymian a może nawet Celtów. Psy te pomagały w pasieniu owiec i bydła nie na pastwiskach, lecz w królewskich lasach. Począwszy od średniowiecza gospodarka człowieka prowadziła do zmniejszenia się powierzchni lasu i powstania rozległych pastwisk, co sprzyjało z kolei rozwojowi pasterstwa. Rozpoczęła się bardziej przemyślana selekcja psów pasterskich. 

Tymczasem w Szkocji hodowlę owiec na dużą skalę rozpoczęto w XIX wieku. Pasterzom pomagały psy sprowadzane z Irlandii, które również miały za przodków psy z dawnego Imperium Rzymskiego. Pierwsze konkretne wzmianki o psach szkockich mówią o kosmatych, raczej wszechstronnych psach, pracujących głosem a nie tzw. okiem, a tylko te ostatnie były nazywane przez Szkotów `collie`, tymczasem w Anglii tą nazwą określano wszystkie psy owczarskie. Dziejowe zawieruchy, a w tym migracje Szkotów do Anglii za przysłowiowym chlebem i ich powroty do domu przyczyniły sie do wymieszania psów angielskich i szkockich. Kultura romantyzmu przyczyniła sie również do wyidealizowania obrazu sielskiego szkockiego pasterza, jego pracy i .. jego pomocnika jakim był pies. A że były to psy inteligentne więc zaczęto je trzymać nie tylko dla pracy, ale też dla towarzystwa. W tym czasie wyróżniano dwie odmiany szkockich psów: trójbarwne (tzw. Highland collie) oraz psy w innych kolorach (tzw. Lowland collie). Moda na wystawy (II połowa XIX wieku) zapoczątkowała modę na collie. Pierwszym psem, który pojawił sie w rejestrach Kennel Club`u był trójkolorowy Glen (rok 1866). Ale dopiero w 1871 roku podzielono rasę na collie długowłose i krótkowłose (wcześniej odmian było wiele, m.in też bezogoniaste).
Kolejny pies-legenda to tricolor Trefoil, piękny pies o niezwykłej szacie (jego kołnierz miał sięgać ziemi), stanowiący własność swego hodowcy p. S.E.Shirley. Trefoil urodził się z połączenia matki tricolora Shamrocka (którego p.Shirley sprowadził z Irlandii) z jej wnukiem o imieniu Twig. Nawet jeszcze dziś rodowód każdej linii collie można doprowadzić do któregoś z tych dwóch psów: do Trefoil`a lub Twig`a. Z powtórzonego skojarzenia urodziły się Tartan i Tricolor, które jednak nie były tak sławne jak Trefoil. Jednakże p. Bisell postanowił pokryć swą sukę Maude Tartanem, z którego to skojarzenia narodziła się suka Lorna (pozostawiona w hodowli), a ta zaś kryta dziadkiem czyli psem Old Cockie, urodziła doskonałego reproduktora Wolfa, ojca Rutlanda. Kiedy zaś Maude pokryta została samym Treofilem na świat przyszedł pies o imieniu Charlemagne, a sławie równej jedynie tej, jaką miał Old Cockie. Pomimo tego, że krytykowany był za odejście od typu użytkowego, to jednak miał na tyle doskonały potencjał genetyczny, że zostawił po sobie doskonałego wnuka o imieniu Metchley Wonder, ojca słynnego championa Christophera cechującego się niezwykle elegancką głową.

Miłośniczką rasy i jej popularyzatorką stała się królowa Wiktoria i jej synowa, która to upodobała sobie collie długowłose. To właśnie w tamtym okresie skrzyżowano collie z borzojami, darem cara, i tak oto powstał typ collie o wydłużonej wąskiej głowie i delikatniejszej linii. O przyszłości rasy zadecydował jednak .... śniady collie znany jako Old Cockie. Cockie uważany był za idał rasy. Kiedy w wieku około ośmiu lat trafił wreszcie do Jamesa Bisella, hodowcy, został skojarzony z Old Mec, w wyniku czego przyszła na świat matka wielu poźniejszych zwycięzców, Maude. 

Wygląd:

• Mają harmonijną, proporcjonalną budowę.

• Tułów nieco wydłużony w poziomie w stosunku do wysokości w kłębie.

• Linia grzbietu u stojącego psa jest pozioma.

• Głowa wąska, o lekko klinowym kształcie.

• Czaszka płaska, prosta z lekkim, zauważalnym stopem.

• Kufa wydłużona.

• Oczy migdałowego kształtu nieco skośne.

• Uszy osadzone na szczycie głowy, stojące, w jednej trzeciej załamane do przodu.

• Ogon długi, zwisający z nieco uniesionym końcem.

• Ogon nigdy nie powinien być podnoszony ponad linię grzbietu.

• Szata jest długa i gęsta. Włosy okrywy mocne i twarde, podszerstek miękki, gęsty i puszysty.

• Trzy umaszczenia dopuszczone przez FCI: Śniade, Tricolor, Blue-merle.

• Dwa umaszczenia niedopuszczone przez FCI: Białe, Śniade merle.

• Siągają od 56 do 61 cm  wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 51 do 56 cm.

• Waga dorosłych psów oscyluje w granicach 20.5-29.5 kg. Suki ważą od 18 do 25 kg.

Wady:

• duże

• wymagają częstego szczotkowania (co 7-10 dni) i kąpieli

• problematyczny w czasie linienia

• podatne na dysplazje stawów biodrowych, PRA (postępujący zanik siatkówki) i CEA (anomalia oczu collie)

• nadwrażliwość na iwermektynę

• częściej niż u innych ras występuje rak kości i przerost dziąseł

• dość trudny w szkoleniu

• wysoka cena (koszt od 1900 do 3000 złotych)

Zalety:

• przyjazny

• lubi dzieci

• świetnie sprawdza się w roli pasterza

• wierny

• łatwy w tresurze

• posłuszny

• dostojny

• lubi zabawę i pieszczoty

• łagodny

• rodzinny

• piękny

• dogaduje się z innymi psami

Trzeba poważnie rozważyć wszystkie wady i zalety zanim zdecyduje się na jakiegokolwiek psa!

PETA

"Naszym celem musi być wyzwolenie się... poprzez rozszerzenie kręgu współczucia na wszystkie żywe istoty i na cały cudowny świat natury."

PETA to międzynarodowa organizacja non-profit powstała w roku 1980 z siedzibą w Norfolk, Wirginia, USA. Jej główną działalność stanowi walka o prawa zwierząt. Prezesem i współzałożycielem organizacji jest Ingrid Newkirk. Według oficjalnej strony PETA należy do niej ponad 3 miliony osób.

W 2007 roku PETA opublikowała lansujący wegetarianizm film pt. Twoja mamusia zabija zwierzęta. Fala krytyki spadła nie tak bardzo ze względu na dzieło, lecz na to, iż tytuł i szokujący plakat są adresowane bezpośrednio do dzieci. Utwór reklamuje rysunek w stylu komiksowym przedstawiający kobietę ubraną w stereotypowy fartuch gospodyni domowej, z sadystycznym wyrazem twarzy. W lewej ręce trzyma za uszy królika, prawą dźga go nożem kojarzącym się raczej z gangsterką, niż kuchnią.

Później PETA opublikowała plakat pt: Twój tatuś zabija zwierzęta przedstawiający wędkarza niemniej okrutnie szlachtującego ryby. W przeciwieństwie do poprzedniego, ten obraz nie jest reklamą innego medium. PETA oświadczyła, że tym sposobem pomaga dzieciom poznać prawdę.

PETA nie uznaje picia mleka za etyczne. Sparodiowała kampanię społeczną Got Milk tworząc Got Beer co można przetłumaczyć jako pij piwo. Niedługo później w szkolnych gazetkach członkowie PETA twierdzili, że mleko powoduje trądzik, otyłość, choroby serca, nowotwory, udary mózgu. Organizacja Matki Przeciwko Pijanym Kierowcom oskarżyła ich o promowanie wśród dzieci alkoholu.

PETA publikuje plakaty, na których gwiazdy lub osoby prywatne są półnagie. Promują wegetarianizm lub mówią: Lepiej być nago niż w futrze. Nagość bywa także publiczna.

W 2011 roku NBC odmówiła emisji reklamy w trakcie Super Bowl, na której ubrane tylko w bieliznę młode kobiety zajmują się w sposób niedwuznaczny warzywami. W większości o fallicznym kształcie.

Działalność PETA budzi kontrowersje ze względu na fakt, że na każde 2-3 tys. zwierząt odbieranych co roku przez działaczy organizacji większość 83%-85% jest zabijanych. Od 1998 PETA zlikwidowała około 19 tys. zwierząt. PETA oświadczyła, że eutanazja zwierząt jest dokonywana tylko z konieczności, głównie z powodu chorób zwierząt.

Do 2001 roku PETA wspierała finansowo organizacje, które rząd amerykański uznaje za terrorystyczne – Earth Liberation Front czy Animal Liberation Front.

Co ja o tym myślę? Każda działalność prowadzona na rzecz polepszenia bytu zwierząt jest dobra, ale nie do końca jestem przekonana co do wszystkich działań tej organizacji. Każdy ma prawo mieć swoje własne poglądy i uważać je za słuszne. Odpowiedz na pytanie czy PETA jest dobra czy zła pozostawiam wam. Ja osobiście uważam, że mają bardzo dobre kampanie i wzruszające filmy pokazujące prawdziwe okrucieństwo jakie spotyka zwierzęta. Co do nagości zwraca ona uwagę nawet w dzisiejszych czasach kiedy stała się już normalnością. A oto kilka z filmów:

Chihuahua

Chuhuahua

Historia:

Chihuahua jest potomkiem techichi - psa hodowanego przez Tolteków. Szkielety małych piesków zostały znalezione w tolteckich grobach, gdyż wierzono, że ich dusze towarzyszyły duszy pana pomagając mu znaleźć właściwą drogę w zaświatach. Prawdopodobnie techichi miały też inne, bardziej przyziemne zadanie, trafiały na stoły w charakterze pożywienia. Toltekowie zostali wyparci przez Azteków, którzy również hodowali psy, zwane xolo i przypisywali im podobne zdolności, jak Toltekowie swoim techichi. Bezwłose pieski prawdopodobnie trafiły do Meksyku  z Azji, wraz z wędrującymi plemionami indiańskimi. 
Aztekowie obeszli się z psami znacznie łagodniej niż z ich panami. Przyjmuje się, że chihuahua powstały  ze skrzyżowania tych dwóch ras. Konkwistadorzy zlekceważyli zupełnie chihuahua. Nie tępili ich, jak xolo, lecz pozostawili samym sobie. Pieski przeżyły około 200 lat żywiąc się gryzoniami, ptakami i insektami. 
W 1850 roku archeolodzy odkryli w Meksyku grób Azteckiego księcia, a w nim posążek psa bardzo podobnego do chihuahua, co przypomniało potomkom konkwistadorów o boskiej przeszłości małych piesków. Rasa stała się bardziej popularna nie tylko w samym Meksyku ale również w USA. W 1884 po raz pierwszy pokazano "teriera chihuahua" na wystawie psów w Filadelfii a w 1904 roku zarejestrowano w American Kennel Club pierwszego przedstawiciela tej rasy -  rudego pieska imieniem Midget. W 1923 roku powstał pierwszy klub rasy. W latach trzydziestych chihuahua trafił do Europy - początkowo do Wielkiej Brytanii, a po wojnie na kontynent. Maksimum popularności rasa osiągnęła w 1964 roku, kiedy to chihuahua były trzecią najliczniejszą rasą w USA.Do wzrostu popularności rasy w ostatnich latach w Ameryce przyczynił się Gidget - mówiący pies z reklamy Taco Bell, a w Polsce - piosenka "Chihuahua" śpiewana przez DJ Bobo. 

Wygląd:

• Mały pies o krępej, zwartej i silnej budowie.
• Format sylwetki zbliżony do kwadratu.
• Charakterystyczną cechą rasy jest jabłkowata głowa z nie zarośniętym ciemiączkiem.
• Uszy są duże.
• Ogon jest noszony sztywno i prosto.
• Oczy szeroko rozstawione
• Żuchwa lekko wysunięta do przodu
• Umaszczenie jest różnorodne, najczęściej występujące jednak płowe, czekoladowe, białe, piaskowe, srebrzystopłowe, srebrzystoszare, czarne, czarne podpalane, biało-brązowe i płowe pręgowane.
• Przy czarnym kolorze psa widać na dole szyi biały krawacik i nieco brązowe skarpetki u nóg.

Wady:

• hałaśliwe - chihuahua jest psem o piskliwym szczeku którego wszędzie pełno

• za małe - są maleńkie, zwykle do 2 kg więc łatwo o nieumyślne skrzywdzenie psa

• cena - ceny tych psów wahają się w granicach 1500-2000 ale zdarzają się też droższe

• człowieka nie obroni - chihuahua nie należy do psów obronnych choć na pewno narobi wiele hałasu

• maja delikatny żołądek - jak wszystkie małe rasy nie należą do psów "wszystkożernych" choć trzeba pamiętać, że pies to towarzysz, a nie śmietnik, nawet ludzie miewają problemy

• kanapowiec, żyje w domu - psy tej rasy nie nadają się na długie wędrówki, kochają bliskość właściciela i wygodną kanapę

• choroby oczu - jak każdy pies rasowy mają swoje choroby charakterystyczne dla danej rasy

• drżenia ciała - chihuahua drży gdy jest mu zimno, gdy się boi lub po prostu bez powodu

• nie przepadają za innymi zwierzętami 

• delikatne - jak już wspominałam łatwo nie zauważyć takiego psa lub zwyczajnie podczas zabawy mogą sobie zrobić krzywdę

Zalety:

• lubi się bawić - chihuahua są energicznymi psiakami kochającymi zabawę z właścicielem

• idealne do torebki - są niewielkie więc ich transport jest łatwy

• przyjacielskie 

• zajmują mało miejsca

• odważne - często nie zdają sobie sprawy ze swoich niewielkich rozmiarów i potrafią postawić się nawet dużemu psu czy człowiekowi

• inteligentne

• wierne

• mało wymagające - małe psy więc mało jedzą i zajmują mało miejsca ale trzeba pamiętać, że potrzebują równie dużo uwagi

• lubią dzieci - w tej sprawie zdania są podzielone i to raczej zależny od charakteru psa

• istnieją dwie odmiany długowłosa i krótkowłosa

Trzeba poważnie rozważyć wszystkie wady i zalety zanim zdecyduje się na jakiegokolwiek psa!